انتشار کتاب خون و باور: پ ک ک و جنگ کردها برای استقلال - مجله عکس

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران به نقل از دیدبان حقوق بشر کوردستان ایران، آلیزا مارکوس خبرنگار سابق رویترز در ترکیه علاوه بر مطالعات کتابخانه ای، بر اساس مصاحبه با صدها عضو پ ک ک اعم از جدا شده، مخالف، موافق و همچنین با حضور در بین اعضای این گروه در کوهستان کتاب، خون و باور: پ ک ک و جنگ کردها برای استقلال را نوشته است.

پس از انتشار کتاب، پ ک ک از آن استقبال نکرد چون خانم مارکوس عبدالله اوجالان را فردی بسیار خشن و دیکتاتور معرفی می کند.

نویسنده با اشاره به تحولات سیاسی و به ویژه چپ ترکیه در دهه هفتاد میلادی در صفحه 24 نسخه انگلیسی کتاب می نویسد: عبدالله اوجالان نیز از جمله کسانی بود که به مدت هفت ماه به خاطر شرکت در تظاهرات زندانی شد اما ابراهیم آیدین یک دانشجوی رشته تربیت بدنی که هم خوابگاه اوجالان در زندان بود می گوید همه ما به اوجالان مشکوک بودیم و با این که وی فردی شناخته شده در جنبش انقلابی چپ ها نبود اما در زندان او را به صورت ویژه و با نوعی احترام بردند و این سبب شد تا او را عامل دولت بدانیم.

در صفحه 34 نیز به نقل از عبدالله اوجالان، ملامصطفی بارزانی فردی فئودال و وابسته به آمریکا و شاه ایران توصیف می شود که سبب شده کردها صدها سال عقب بمانند و اولین گام را مبارزه با تفکر فئودالی از نوع بارزانی می داند.

وی تفکر بارزانی را ایدئولوژی ابتدایی و عقب مانده می داند.

در همان آغاز، اوجالان رقیبان و مخالفان خود را افرادی فرصت طلب، جاسوس و دشمن کردها معرفی می کند و آنها را به خاطر عدم اعتقاد به استقلال کردستان به باد انتقاد می گیرد.

نویسنده، این استدلال های اوجالان را غیرمنطقی و بی اساس می داند چون خود اوجالان در دهه 90 از استقلال عقب نشینی و به خودمختاری بسنده کرد و پس از دستگیری در سال 1999 نیز با هر گونه شرایط رسمی اعم از استقلال، خودمختاری، فدرالیسم برای کردها مخالفت کرده و اکنون نیز هدف خود را دموکراتیک کرد ترکیه اعلام می کند یعنی مسئله کرد در ترکیه را به حد مسائل صنفی بازار تقلیل داد.

آلیزا مارکوس در صفحه 36 از ویژگی های شخصیتی عبدالله اوجالان از همان آغاز و از زبان صلاح الدین چلیک از اعضای اولیه و بنیانگذار پ ک ک می نویسد: اوجالان فردی متکبر است. مثلاً وقتی هنوز همگی دانشجو بودیم و فقط بحث می کردیم، برایش چایی می آوردیم. وی حتی یکبار هم برای دوستانش چایی نیاورد یعنی همه را به عنوان خدمتکار خود می دید! عضویت من در پ ک ک نیز نه به خاطر هنر اوجالان بلکه به خاطر ظلم و ستم ترکیه بود که از کودکی در روستا به چشم خود دیده بودم.

در ادامه در صفحه 37 می نویسد: افراد تحصیلکرده جذب پ ک ک نشدند و اوجالان فقط پیروز شد افراد لمپن و سطح پایین را فریب دهد. این افراد نیز تصور می کردند اگر از روستا بروند زندگی بهتری خواهند داشت. دیدگاه اوجالان مبنی بر اصرار بر تکیه به اسلحه و خشونت مورد استقبال گروه ها و روشنفکران کرد قرار نگرفت و کمال بورکای رئیس حزب سوسیالیست کردستان از جمله مخالفان اصلی این رویکرد بود اما افراد لمپن تحت تاثیر این رویکرد اوجالان قرار گرفتند.