بی خبری مهندسان پزشکی از نیازها و مسائل بیمارستان ها، فرهنگ استفاده از تولید داخلی در بیمارستان ها وجود ندارد - مجله عکس

به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری خبرنگاران، امروزه استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان اغلب بر روی فعالیت های خدماتی مانند فروش، حمل ونقل، تاکسی های اینترنتی و غذا فعالیت می کنند. از همین رو نیاز است اکوسیستم استارت آپ ها و کارآفرینان به سمت حوزه های کمتر مورد توجه بـا پتانسـیل بالا و اثـرات اجتماعی و اقتصادی و ملی بالا در شرایط کنونی هدایت شود.

باتوجه به چالش های متعدد کشور در عرصه هایی مانند کشاورزی، سبک زندگی شهرنشینی، مسائل اجتماعی، محیط زیست، آلودگی و انرژی، در این بین گروه ها و شرکت های دانش بنیانی شکل گرفته اند که به صورت غیرمستقیم اندیشه و خلاقیت را وارد چرخه های تولید تا بازار می کنند. خبرگزاری خبرنگاران در راستای معرفی و تجربه نگاری فناوری، با گروه های استارت آپی پیروز در قالب پاتوق نخبگان همراه شده و پای صحبت خبرنگارانن نشسته است.

پاتوق نخبگان محفلی برای مخترعان و نخبگان است که در سلسله نشست هایی در راستای معرفی دستاوردها و چالش های استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان در خبرگزاری خبرنگاران برگزار می شود. در ششمین نشست میزبان محمد نادری زاده دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی و کارآفرین دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب مخترع و فعال در حوزه تولید تجهیزات پزشکی هستیم. در ادامه مشروح قسمت پنجم این مصاحبه را می خوانید.

هفت خوان رستم برای اخذ مجوز تولید محصول!

چرخه حمایت دولت از تولیدکنندگان فرسایشی است

خبرنگاران: برای ساخت اختراعات خود وام نیز گرفتید؟

نادری زاده: بله؛ ابتدا 150 میلیون تومان از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و پس از آن 48 میلیون تومان دیگر وام گرفتیم. البته 6 ماه پس از دریافت وام، بازپرداخت آن آغاز می شود که این موضوع، کیفیت محصولات را تحت تأثیر خود قرار می دهد. زیرا در مدت کوتاه باید محصولی را بسازیم و به مرحله فروش برسانیم تا بتوانیم قسط های وام را بپردازیم!

طی این وام، طی 6 ماه محصولی که تازه اختراع شده را باید طراحی و غالب گیری کنیم و مجوزهای مربوط به آن را بگیریم که اخذ مجوزها به تنهایی سه سال به طول می انجامد! این در حالی است که ساخت یک محصول در دانشگاه هاروارد و ورود آن به بازار هفت سال به طول می انجامد، این موضوع نشان دهنده صبر آن ها برای ساخت یک محصول خوب و باکیفیت است.

خبرنگاران: اختراعات شما بومی سازی و یا برای اولین بار در دنیا ثبت شده است؟

نادری زاده: اختراع مالکیت فکری است، ممکن است با اضافه کردن یک پیچ به محصول، توانایی آن ارتقا یابد؛ از همین رو فرد می تواند نسبت به آن پیچ ادعا داشته باشد. یکی از اختراعات من، تخت اتاق عمل با قابلیت عکس برداری CR است، پیش از این اختراع تختی که هم زمان قابلیت تخت CR و پرتابل رادیولوژ را داشته باشد؛ در دنیا وجود نداشت.

یکی دیگر از اختراعات من نگه دارنده بیمار در شرایط لترال است. این وسیله یک بالشت است. زمانی که در اتاق عمل می خواهند لگن بیمار را عمل کنند از دو بالشت بزرگ استفاده می کنند؛ که این دو بالشت مانع کار متخصصان بیهوشی می شود.

برای حل این مشکل، بالش های کوچکی ساختم که دو میله دارد، یکی ارتفاع و دیگری با توجه به وزن بیمار تنظیم می شود.

این وسیله کنار تخت قرار گرفته و بیمار را در این شرایط نگه می دارد. از این وسیله تنها 10 تا خریداری شد و همانند دیگر اختراعات استقبالی از آن نشد؛ زیرا متصدیان خرید بیمارستان ها از این مسائل بی خبر هستند!

خبرنگاران: چرا به اختراع تجهیزاتپپزشکی روی آوردید؟

نادری زاده: ساخت تجهیزات پزشکی وظیفه مهندسی پزشکی است. اما اکنون کدام یک از دانشجویان مهندسی پزشکی در بیمارستان ها حاضر می شوند تا بدانند چه مسائلی در آنجا وجود دارد؟ اختراع برای دانشجویان مهندسی پزشکی بسیار راحت تر است آن ها دروس مکانیک، الکتریک، طراحی و... را خوانده اند.

اما تمامی دانشجویان مهندسی پزشکی یا در بازار مشغول به کار می شوند و یا مسئول خرید بیمارستان ها می شوند. هیچکدام از این دانشجویان در اتاق عمل و بیمارستان ها حاضر نمی شوند تا بدانند چه مسائلی وجود دارد و نقش آن ها در حل این مسائل چیست.

خبرنگاران: چگونه به فکر ساخت ترالی پانسمان شستشوی اتوماتیک افتادید؟

نادری زاده: ترالی پانسمان یک میز استیلی معمولی است، پرستار سرم و بتادین را بر روی این میز می گذارد و پانسمان بیمار را عوض می کند. طبق کتاب جراحی در زمان عوض کردن پانسمان باید دو پرستار باشند که یکی کمک بدهد، دیگری دستکش پوشیده، دستکشش غیر استریل نشود؛ اما در بیمارستان ها یک پرستار این کار را انجام می دهد و منجر به انتقال عفونت از بیماری به بیمار بعدی می شود.

من در بیمارستان این موضوع را می دیدم، چون پرسنل اتاق عمل بودم و برایم استریلیتی مهم بود، می گفتم با این دستکش که من دست بزنم به بیمار، اینکه غیر استریل می شود، دوباره با همان دستکشی که با آن زخم بیمار را لمس کرده ام، با همان دست می زنم به بدنه سرم یا بتادین روی گاز می ریزم، برای مریض بعدی هم دوباره دست به همین بدنه سرم و بتادین روی میز می زنم. عفونت پای این بیمار را به بیمار بعدی منتقل می کنم.

بر اساس تحقیقی که انجام دادیم بیشترین عامل عفونت روی همین سرم و بتادینی است که روی میز قرار گرفته است. ترالی پانسمان وسیله ای است که زمانی که پرستار دستکش پوشیده دیگر لازم نیست به هیچ جا دست بزند. پدال را فشار می دهد و سرم می ریزد، گاز را می بری زیر سنسور چشمی که دارد، خودش بتادین می ریزد.

سطل عفونی و غیرعفونی روی خودش قرار گرفته است که دیگر نخواهد با دستکشش به جایی دست بزند که باعث انتقال عفونت به بیمار بعدی شود. قیمت ترالی پانسمان مشابه ترالی معمولی است که در بیمارستان استفاده می کنند ولی باز هم مورد استقبال قرار نگرفت.

خبرنگاران: آیا اکنون نیز ترالی پانسمان تولید می شود؟

نادری زاده: بله. اما بیمارستان ها حتی حاضر به استفاده آزمایشی این دستگاه نیز نیستند و می گویند ما حوصله و وقت این کارها را نداریم! این در حالی است نمونه خارجی آن را ساخته اند، وسیله مصرفی هم گذاشته اند رویش که باید خریداری کنند.

باید فرهنگ حمایت از تولید داخل راه اندازی شود

یعنی بیمارستان را ملزم می کنند که مرتب از این بخرند. اگر نخرید، دستگاه آن کار نمی کند. همان را پول می دهند، ولی نمونه داخلی را خریداری نمی کنند. ما نمی دانیم چه مسئله ای دارد که از داخل هیچ کس حتی حاضر نیست از آن استفاده کند.

متأسفانه این مسائل نیازمند فرهنگ سازی است، باید فرهنگ حمایت از تولید داخل راه اندازی شود. من مسئول خرید نیستم که بخواهم انجام دهم؛ به مسئول خرید می گویم قیمت جنس من با آن دیگری یکی است، می رود الکی پیش فاکتور سوری می آورد از یک جایی، می گوید آقا این دارد به ما یک میلیون تومان از شما هم ارزان تر می دهد!

خبرنگاران: آیا تا کنون از وسیله هایی که ساختید ایرادی نیز گرفته اند؟

نادری زاده: بله؛ به طور مثال نمونه اولی که ساختیم کلاً بدنه اش فایبرگلاس بر اساس استاندارد بین المللی ساخته بودیم. به شکلی که نیازی نباشید پرستار خم شود تا از طبقه پایینی کشو گاز بردارد و باعث آسیب دیدگی کمرش نشود.

بعد در بیمارستان به ما گفتند این دستگاه برای بیمارستان های استاندارد است. در اتاق های ما به جای دوتا تخت، چهارتا تخت گذاشته اند. این ترالی (استاندارد) اصلاً بین تخت ها نمی رود. بنابراین مجبور به ساخت ترالی کوچک تر شدیم، یعنی چند سال فقط درگیر این بودیم که از نو دوباره با ابعاد کوچک تر آن را بسازی.

خبرنگاران: فرایند اخذ استانداردها را چطور ارزیابی می کنید؟

نادری زاده: اداره های ما منفک از هم هستند و منافع خود را در نظر می گیرند. اداره مربوط به تجهیزات پزشکی، قوانین خود را دارد، وزارت خانه صنایع و معادن و تجارت و وزارت کار نیز قوانین مربوط به خود را دارند.

من به وزارت کار مراجعه کردم گفتند که ما به این موضوع کاری نداریم که شما چه کار انجام می دهید! اینکه همکاران خود را بیمه کنی یا نه، به ما ربطی ندارد، تو باید به همه حقوق اداره کار بدهی! و اصلا به این موضوع که هزینه تمام شده محصول چقدر افزایش می یابد ندارند.

سازمان تأمین اجتماعی می گوید برای ما اصلاً مهم نیست تو حقوق اداره کار می دهی یا نمی دهی! همه را ولو یک روز سرکار می آیند، باید بیمه شوند. درغیر این صورت جریمه خواهید شد! صرف نظر از اینکه نیروی مورد نظر که به صورت آزمایشی مشغول به کار شده است، پتانسیل ادامه همکاری را دارد یا خیر.

سازمان دارایی نیز می گوید من اصلاً کار ندارم که حقوق اداره کار می دهی یا نه، بیمه می کنی یا نه، به من گفته اند باید ارزش افزوده بعد از سه ماه را بپردازی!

به این اداره می گویم که من سه سال است پولی به دست نیاوردم؛ در پاسخ می گویند: به ما ربطی ندارد؛ پول باید در عرض سه ماه پرداخت شود. قانون است اگر ارزش افزوده را پنج روز دیر و زود کنی، حساب شرکتت را مسدود می کنند. بدین معنا که از زیر سنگ هم شده باید پول دولت پرداخت شود!

دارایی می گوید اصلاً نمی خواهم در این کشور تولید صورت گیرد!

پزشک سالاری در وزارت بهداشت!

خبرنگاران: در خصوص معرفی دستگاه به وزارت بهداشت اقدام کردید؟

نادری زاده: بله؛ پس از پیگیری های زیاد، وزیر بهداشت دستورات لازم را دادند؛ (دستور خطی دادند)؛ رئیس سازمان غذا و دارو دو مرتبه به دانشگاه علوم پزشکی جهرم و دانشگاه علوم پزشکی شیراز نامه زدند.

بر اساس این نامه به دانشگاه شیراز گفتند 20 دستگاه و دانشگاه جهرم 5 دستگاه خریداری کنند که 50 درصد پول آن را نیز سازمان غذا و دارو پرداخت خواهد کرد. در نهایت دانشگاه علوم پزشکی، گفتند ما نمی خواهیم! در نامه نوشته شده است که اگر لازم داشتید بخرید، ما هم که لازم نداریم و نمی خواهیم.

ما همان روش قدیمی را استفاده می کنیم، (پانسمان می کنند) مسئله ای هم نداریم. می گوییم این آمده باعث کاهش تزریق آنتی بیوتیک می شود، مدت زمان اقامت در بیمارستان را کاهش می دهد، باعث می شود که هزینه دولت و مردم کاهش پیدا کند. می گویند این صحبت ها را ول کن! اینها مال خارج است.

خبرنگاران: در مصرف مواد اولیه هم تاثیرگذار است؟

نادری زاده: بله، به اندازه قابل توجهی مصرف بتادین را کاهش می دهد. زیرا این دستگاه سنسور دارد و بر اساس آنچه که به آن دستور داده شده است بتادین می ریزد, اما برای کسی مهم نیست که بخواهد صرفه جویی کند.

زمانی که دستگار را معرفی می کنیم، می گویند مگر پولش به جیب من می رود؟! من رفتم بیمارستان می گویم این برای اولین بار است که در دنیا ساخته شده است، می گوید محصولی که در دنیا هنوز استفاده نشده است را ما بیاییم استفاده کنیم؟! یعنی حتی حاضر نیستند استفاده کنند.

4084/