حواشی و متن محمد امامی در سینمای ایران - مجله عکس

محمد امامی، اما خیلی زود دچار حاشیه شد که با بازداشت ختم شد. این حواشی با اتهامات مالی در زمان فیلمبرداری شهرزاد 2 آغاز شد و تا همین امروز هم ادامه داشته است. درواقع در رسانه های این چند سال اخیر نام این تهیه نماینده عجین بوده با یک پفراینده قضائی؛ و همین هم باعث شده فضایی غبارآلود پیرامون فعالیت های او ایجاد شود. موضوعی که موجب می شود حتی نامه درخواست چند هنرمند و سینماگر برای آزادی او در روز های کرونایی هم حواشی بسیاری در پی داشته باشد.

در شرایطی که تقریبا تمام فعالیت های سینمایی تعطیل شده و در یک ماه و نیمی که از آغاز سال جدید می گذرد نام محمد امامی با سه جنجال همراه بود. اولی مربوط می شود به نامه ای که با امضای شماری از تهیه نمایندگان، سینماگران و فعالان رسانه ای خطاب به قوه قضائیه منتشر شد و در آن درخواست شده که او نیز مثل دیگر متهمان و زندانیان بتواند از مرخصی دوران کرونا استفاده کند.

این نامه که از همان ابتدا جنجالی به نظر می رسید، زمانی که رسانه ها نوشتند که بیشتر امضانمایندگان این نامه سابقه همکاری با امامی و شرکت های وابسته به او را داشته اند و این سرمایه گذار زمینه فراوری بعضی آثار آن ها را فراهم نموده یا قرار بوده فراهم کند. موج دوم را، اما خود امامی رقم زد با نامه ای که از داخل زندان خطاب به رئیس خانه سینما نوشت و خواهان شفافیت درباره وابستگی های مالی منتقدانش شد. سومین مورد هم به گفت وگویی بازمی شود که یکی از روزنامه ها منتشر کرد و به گفته منتقدان این اقدام، تریبون را به دست محمد امامی داد تا از خودش دفاع کند.

در آخرین اتفاقات درباره این مسأله شورای عالی تهیه نمایندگان سینمای ایران کوشش کرد تا دامان سینمای ایران را از این اتهام بری نگاه دارد. شورای عالی تهیه نمایندگان که پیشتر نیز به دخالت سینماگران در پفراینده های اخلال مالی هشدار داده بود، با اعلام اینکه محمد امامی تهیه نماینده نیست و پیشتر نیز نبوده است، سعی کرد این بحران را مدیریت کند. این موضوع، اما خود بحران هایی موازی به وجود آورد. به خصوص زمانی که شماری از رسانه ها با انتشار تصویر کارت تهیه نمایندگی محمد امامی که با امضای فرشته طائرپور صادر شده بود، این موضوع را رد کردند.

افشین پرورش از نزدیکان امامی که این روز ها در مصاحبه های زیادی درباره پفراینده امامی شرکت داشته، در پاسخ به ادعای غلامرضا موسوی مبنی بر اینکه امامی مجوز تهیه نمایندگی ندارد، می گوید: نمی دانم ذوق زدگی دوستان از چیست. من تا جایی که می دانم در حال حاضر چهار تشکل صنفی مجزا برای تهیه نمایندگان سینمای ایران وجود دارد که هر کدام به طور مجزا می توانند کارت تهیه نمایندگی صادر نمایند و تمام مجوز های صادره از سوی هر چهار تشکل رسمیت داشته و مورد تأیید شورای عالی تهیه نمایندگان و وزارت ارشاد و... است. افشین پرورش در ادامه می گوید: پس اینکه غلامرضا موسوی مجوزی صادر ننموده، دلیلی بر مشکل دار بودن مجوز محمد امامی نیست، چون کارت امامی را کانون تهیه نمایندگان صادر نموده است.

اشاره افشین پرورش به تشکل های صنفی مجزا برای تهیه نمایندگان سینمای ایران، تشکل های کانون تهیه نمایندگان، جامعه صنفی تهیه نمایندگان اتحادیه تهیه نمایندگان سینمای ایران، فیلمسازان کارگردان- تهیه نماینده و البته خود شورای عالی تهیه نمایندگان است - که چهار تشکل تهیه نمایندگی سینمای ایران را تشکیل می دهند. غلامرضا موسوی، یکی از اعضای شورای عالی تهیه نمایندگان به شهفرایند می گوید که چهار تشکلی که می توانستند همزمان مجوز صادر نمایند، مربوط به سال ها پیش می شود: این موضوع به قبل از استقرار دولت یازدهم برمی شود که چهار گروه تشکیلات تهیه نمایندگی در سینمای ایران وجود داشت، اما در حال حاضر شورای عالی تهیه نمایندگان کمیته ای به وجود آورده که کارش رسیدگی به شرایط پذیرش اعضای جدید است.

جواد نوروزبیگی، تهیه نماینده ای که بعد از انتشار نامه درخواست آزادی محمد امامی گفته شده تنظیم نماینده اصلی نامه او بوده، از این جریان ابراز بی اطلاعی می نماید. این تهیه نماینده که مایل نیست درباره محمد امامی حرف بزند، درباره تشکل های تهیه نمایندگی می گوید: به خدا بعد از سال ها کار و عضویت در تشکل های صنفی تهیه نمایندگی نمی دانم موقعیت و صندلی این ها در کنار هم چگونه است و کدام می تواند عضویت آن دیگران را وتو کند. نوروزبیگی به شهفرایند می گوید: دیدید که چگونه از موضوع نامه درخواست مرخصی یک متهم سوء استفاده شد تا یکسری تسویه حساب صورت گیرد.

پس بدانید دلیل اینکه نمی خواهم درباره حواشی محمد امامی حرف بزنم، جز این نیست. درواقع وقتی می بینم از انتشار یک نامه که قطعا حداقل از جانب شخص خودم می دانم که نیت انسان محبت آمیز ای پشتش بوده، چنین سوء استفاده ای می شود، نمی خواهم بهانه های بیشتری دست یک عده بدهم که بی محابا اتهام می زنند و در این کار از چیزی احتیاط نمی نمایند. نوروزبیگی درباره اخراج محمد امامی از بین تهیه نمایندگان هم می گوید: واقعا نمی دانم شورای عالی تهیه نمایندگان این قدرت و اختیار را دارد یا نه.

حقیقتش تا به امروز موضوعی مشابه اتفاق نیفتاده بود که سابقه ای در این زمینه وجود داشته باشد. این تهیه نماینده در ادامه می گوید: فقط این را می دانم که الان چند وقتی می شود فرایند صدور مجوز تهیه نمایندگی توسط گروه های مختلف متوقف شده و در واقع همه چیز زیر نظر شورای عالی تهیه نمایندگان صورت می گیرد. او می گوید: من فقط با آن بخش بیانیه کار دارم که نوشته ایشان هیچ گاه تهیه نماینده نبوده است. من، اما خودم در فیلم تابو به کارگردانی خسرو معصومی که با ایشان همکاری داشتیم، تا آنجایی که یادم است ارشاد مجوز ساخت فیلم را به نام هر دوی ما صادر کرد، البته امیدوارم که در این زمینه اشتباه ننموده باشم.

افشین پرورش می گوید: برنامه ای در جریان است که می خواهد پفراینده بزرگ بانک سرمایه را فقط محدود به یک شخص کند و هرگونه اطلاع رسانی در خصوص تخلفات اتفاق افتاده در این پفراینده را دفاع از امامی تلقی نموده و در نطفه خفه کند. موضوعی که با مخالفت غلامرضا موسوی روبرو می شود که می گوید صحبت هایش درباره یک شخص خاص نبوده و نیست و کلیت سینمای ایران را مد نظر دارد.

موسوی به شهفرایند می گوید مخالفت ما با حواشی اخیر و تهیه نماینده نامیده شدن یک متهم به این دلیل است که این اتفاقات کم کم اعتماد عمومی مردم به سینمای ایران را از بین می برد. اعتماد هم به این سادگی به دست نمی آید که به این آسانی آن را از دست بدهیم.

غلامرضا موسوی سرمایه های نامشخص و بی حساب وکتاب را بلایی می داند که در 10سال اخیر بر سینمای ما نازل شده: پول های کثیف بیشترین اخلال را در کار سینما ایجاد نموده اند. این پول ها که به هر دلیل، شاید با پولشویی وارد شدند، باعث شدند که ضربات و آسیب های فراوانی به اقتصاد سینمای ایران، حتی نمایش خانگی وارد شود. غلامرضا موسوی در ادامه می گوید: کمترین آسیب این پول های بی حساب و کتاب، بالا رفتن هزینه ها و دستمزد ها بود. چون آن هایی که پول های بادآورده داشتند، ترسی نداشتند که بخشی از آن را بر باد دهند و بنابراین آغاز کردند به ریخت و پاش و بالا بردن دستمزدها.

غلامرضا موسوی بعضی سینماگران را هم در این امر مقصر می داند: بله، در میان همکاران ما هم مقصران حضور داشتند. کسانی که می خواستند با آوردن این پول ها چیزی هم خودشان نصیب ببرند. پس کاری نداشتند به اینکه دستمزد ها به شکل وحشتناکی افزایش پیدا کند و ولخرجی های مختلفی انجام شود؛ که این ها همه به اقتصاد سینمای ایران لطمه زد. البته یک بار دیگر هم به تأکید می گویم که بحث من در اینجا به هیچ وجه شخصی نیست.

غلامرضا موسوی درباره اینکه آیا شورای عالی تهیه نمایندگان این اختیار را دارد که عضویت یکی از اعضای تشکل های دیگر را معلق کند یا نه؛ می گوید: به هر حال ضوابطی در این میان وجود دارد و هر کسی که می خواهد مجوز تهیه نمایندگی بگیرد، باید یکسری از شرایط را داشته باشد، که در نظامنامه سینمایی که اخیرا منتشر شده، به آن ها اشاره شده است. اگر هم در گذشته اشتباهی اتفاق افتاده و عده ای از منافذ موجود عبور نموده و بدون داشتن شرایط لازم توانسته اند مجوزی بگیرند، به هر حال باید یک زمانی تسویه شوند دیگر. موسوی در آخر تکرار می نماید: اما محمد امامی تهیه نماینده نیست و نبوده. چون هیچ مجوزی در ارشاد به نام ایشان صادر نشده و ایشان احتمالا با عناوین دیگری در پروژه ها حضور داشته اند.

مرتضی شایسته از تهیه نمایندگان قدیمی سینمای ایران می گوید: شورای عالی تهیه نمایندگان اختیارات بالایی دارد و حتی اختیار دارد که کسی را که پذیرفته شده رد کند. او می گوید که ارشاد یک تهیه نماینده جدید را تنها به اعتبار شناسایی او از سوی شورای عالی تهیه نمایندگان به رسمیت می شناسد: هر عضو جدیدی که در تشکل های دیگر پذیرفته شده، در شورای عالی مورد آنالیز قرار گرفته و بعد از آن به نام او پروانه ساخت صادر می شود.

شایسته درباره پفراینده امامی مایل به صحبت نیست: در رابطه با محمد امامی در جریان اتفاقات پفراینده نیستم، اما درباره اختیارات شورای عالی باید بگویم که این تشکل بالاترین اختیارات در حد اختیار یک صنف واحد تهیه نمایندگی را دارد.

مرتضی شایسته در ادامه به این موضوع اشاره می نماید که منابع سرمایه و ارزیابی و ارزش گذاری آن ها در حیطه وظایف تهیه نمایندگان نیست: در پذیرش اعضای جدید فاکتور های عمومی لازم مانند تحصیلات و سابقه کار و... مدنظر گرفته می شود، اما اینکه شورای عالی تهیه نمایندگان بخواهد درباره پول و منابع سرمایه گذاری یک تهیه نماینده نظر دهد، فکر نمی کنم این اتفاق تا به امروز اتفاق افتاده باشد. این ها در حوزه اختیارات نهاد های قضائی و امنیتی است.