5 فیلم کمدی ساشا بارون کوهن؛ استاد شوخی با موضوع های حساس

به گزارش مجله عکس، کمدین های آمریکایی در سه دهه اخیر دوران پرفراز و نشیبی را پشت سرگذاشته اند. فرایند حضور این بازیگران در فیلم های کمدی همواره فرایندی ثابت و پیروزیت آمیزی نبوده و آن ها نتوانسته اند حضور پیروزیت آمیزشان را در فیلم های کمدی تکرار نمایند. مشهورترین مثال برای این بازیگران، جیم کری است. کری با فیلم کمدی احمق و احمق تر بسیار خوش درخشید و نام خود را به عنوان یکی از کمدین های مطرح در سطح دنیا عنوان کرد. او پس از این پیروزیت، در چند فیلم کمدی دیگر هم بازی کرد ولی دیگر نتوانست پیروزیت بازی در احمق و احمق تر را تکرار کند. آدام سندلر بازیگر دیگری است که پس از بازی در چند فیلم کمدی نامش بر سر زبان ها افتاد ولی در ادامه نتوانست این پیروزیت را تکرار کند. بن استیلر هم حضوری مداوم در فیلم های کمدی نداشت و حضورش در فیلم های کمدی آن طور که باید نظر مخاطبان و مردم را جلب نکرد. در چنین وضعیتی ساشا بارون کوهن، پس از گذشته یک دهه همچنان توانسته نامش را به عنوان یک کمدین پیروز مطرح نگه دارد و بردن دو جایزه گلدن گلوب در زمینه بهترین فیلم و بهترین بازیگر کمدی نشان می دهد که او همچنان به عنوان یک کمدین می درخشد. نگاهی به فیلم های کمدی این بازیگر و مختصات سینمایش داریم که در ادامه می خوانید.

5 فیلم کمدی ساشا بارون کوهن؛ استاد شوخی با موضوع های حساس

از وبسایت ویکی پدیا دیدن نمایید.

1. بورات (Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan)

  • کارگردان: لری چارلز
  • سال ساخت: 2006

همه چیز برای بارون کوهن از فیلم بورات آغاز شد. تا پیش از این فیلم، کسی خیلی متوجه طنازی های این بازیگر نبود. اما به یک باره با بورات، بارون کوهن به مرد کمدی شماره یک هالیوود تبدیل شد. او در فیلمش دست روی سوژه های حساسی گذاشت که خیلی مرسوم نبود و همین باعث شد نامش بیش از گذشته بر سر زبان ها بیفتد. این بازیگر که جزء تیم نویسندگان بورات هم بود، به سراغ شوخی با کشور قزاقستان رفت و همین باعث بروز حاشیه های زیادی برای فیلم شد.

بارون کوهن در بورات، در نقش خبرنگاری قزاق راهی آمریکا می شود تا مأموریتی را انجام بدهد. اما این خبرنگار قزاق، گویی از کشور عقب مانده و به دور از تمدن پا به آمریکا گذاشته و هیچ درکی از حضور در یک کشور پیشرفته ندارد. این خبرنگار قزاق با نام بورات ساگدیف، در موقعیت های مختلفی قرار می گیرد و هر بار با حرکاتی به دور از شعور و درک، کارهایی مضحک انجام می دهد. تفکر خرافی و عقب مانده او، موقعیت های کمیک و خنده دار زیادی در فیلم خلق می نماید و بر بار کمدی فیلم می افزاید.

اما چرا بورات تا این حد محبوب شد؟ یکی از دلایل محبوبیت فیلم به سبک کارگردانی اش برمی شود. فیلم به سبکی مستندگونه فیلم برداری شده و انگار بیننده واقعا با آدمی عقب مانده روبه روست که نمی داند در یک کشور پیشرفته باید چگونه رفتار کند. همچنین نابازیگران زیادی در فیلم مقابل دوربین قرار می گیرند و سبب می شود تا حس باورپذیری فیلم بیشتر شود. ضمن اینکه نام ها و گروههایی که در فیلم نشان داده می شود واقعی و حقیقی هستند. پاملا اندرسون در نقش حقیقی خود در این فیلم ظاهر شد و بعد از اکران فیلم هم حاشیه هایی گریبان زندگی شخصی اش را گرفت.

شوخی با دنیا سوم و تقابل یک کشور دنیا سوم با یک کشور پیشرفته، موقعیت های خیلی جالبی را خلق نموده که کمتر در فیلم دیگری شاهدش بوده ایم. بارون کوهن خیلی صریح و رک با نام بردن از کشور قزاقستان، خیلی به باورپذیر کردن شوخی های فیلم یاری نموده است. تا پیش از این، کمتر کمدینی چنین جسارتی داشته تا با نام بردن از یک کشور حقیقی، مردمان آن کشور را عقب مانده و خرافاتی نشان دهد.

البته شوخی های فیلم با کشور قزاقستان بدون حاشیه نماند. اکران فیلم در این کشور و چندین کشور عربی ممنوع شد. روسیه هم به طور غیررسمی از اکران فیلم در کشورش جلوگیری کرد. علاوه بر قزاق ها، اهالی روستایی در رومانی که بورات در آن فیلم برداری شده، نسبت به فیلم اعتراض کردند و توانستند از سازندگانش غرامت بگیرند.

با وجود تمامی حاشیه ها، از فیلم بورات به طرز بسیار غیرمنتظره ای در آمریکا استقبال شد. فیلم نه تنها جزء پرفروش های سال شد، بلکه منتقدان آمریکایی هم به شدت از این فیلم دفاع کردند و بورات جایزه ی معتبر گلدن گلاب برای بهترین بازی را برای بارون کوهن به ارمغان آورد و فیلم نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم نامه در گلدن گلوب و اسکار هم شد.

2. برونو (Brüno)

  • کارگردان: لری چارلز
  • سال ساخت: 2009

پس از پیروزیت بورات، همه منتظر اثر بعدی بارون کوهن بودند. این بازیگر بریتانیایی، سه سال بعد دوباره با فیلمی کمدی از لری چارلز به میدان آمد. اما این بار خبری از پیروزیت های بورات نبود و برونو یک شکست برای سازندگانش بود. فیلم از نظر کاربران آی ام دی بی نمره ای کمتر از شش دریافت کرد و منتقدان در سایت های نقد فیلم، نمراتی به نسبت ضعیف به فیلم دادند. این بار بارون کوهن بر خلاف بورات طعم تلخ شکست را چشید تا بفهمد ساخت فیلم کمدی تا چه اندازه سخت است.

بارون کوهن این بار هم جزء نویسندگان فیلم بود و سعی کرد همانند بورات، شخصیتی کمیک خلق کند ولی کاملا در این کار ناپیروز ظاهر شد. داستان فیلم درباره یک گزارشگر مدلینگ همجنسگرای اتریشی به نام برونو است که در پی اخراج از شبکه مد، برای رسیدن به شهرت راهی لس آنجلس می شود.

شوخی با همجنسگرایان، ایده مناسبی برای ساخت موقعیت های کمدی نبود. این بار تیر بارون کوهن به سنگ خورد. بسیار از بینندگان فیلم را چرک و کثیف دانستند و منتقدان فیلم را جزء فیلم های ضعیف و بی ارزش ارزیابی کردند. فیلم همچنین با اعتراض گروه هایی در کشورهایی غربی روبه رو شد و کشورهایی مثل مالزی هم اکران فیلم را ممنوع کردند.

بارون کوهن پس از ساخت برونو، متوجه شد برای ساخت فیلم های کمدی مخاطب پسند باید شوخی هایش را هوشمندانه تر و ظریف تر بنویسد. مردم به هر شوخی و از هر جنسی نمی خندند و فیلم را نمی توان فقط با شوخی های جنسی خنده دار کرد. برونو یک شکست تمام عیار در کارنامه بارون کوهن به حساب می آید و سبب شد تا او برای فیلم های بعدی ظرافت بیشتری در خلق موقعیت هایش کمدی به خرج دهد.

3. دیکتاتور (The Dictator)

  • کارگردان: لری چارلز
  • سال ساخت: 2012

بارون کوهن بار دیگر برای ساخت فیلمش سراغ یک کشور دنیای سومی رفت. اما او این بار دست به عصاتر حرکت کرد و نامی از یک کشور حقیقی نبرد. دیکتاتور در یک کشور خیالی به نام وادیا می گذرد و در طول فیلم شاهد حکمرانی دریاسالار ژنرال علاءالدین، دیکتاتور این کشور هستیم. در این فیلم بر خلاف دیگر فیلم های لری چارلز، بازیگران سرشناسی مثل بن کینگزلی، مگان فاکس و جان ریلی بازی می نمایند.

اکران این فیلم با انقلاب موسوم به بهار عربی هم زمان شد و همین ضریب دیده شدن و حس کردن فضای فیلم را بالا برد. علاءالدین، هرچند دیکتاتور کشوری خیالی است ولی شیوه حکمرانی اش بینندگان را به یاد حاکمان کشورهای عربی به ویژه معمر قذافی انداخت. داستان فیلم به خوبی شیوه حکمرانی یک دیکتاتور را مورد نقد قرار داد.

بارون کوهن با این فیلم حکومت های استبدادی را مورد تمسخر و هجو قرار می دهد و به خوبی از عهده این کار بر می آید. دیکتاتور فیلم در کشور خودش هر تفکر مخالفی را سرنگون می نماید و اجازه تفکر غیر از آن چیزی که خودش قبول دارد را به هیچ فردی نمی دهد! سراسر فیلم مملو از شوخی هایی است که دیکتاتور در حال خفه کردن صدای مخالفانش است.

بارون کوهن در این فیلم بر خلاف دو فیلم قبلی اش سعی کرد از شوخی های چرک فاصله بگیرد و بیشتر با مضامین سیاسی و اجتماعی شوخی کند. شوخی هایش در این فیلم هوشمندانه تر از قبل شد و به اندازه کافی توانست موقعیت های کمدی خلق کند.

همچنین هوشمندی چارلز و بارون کوهن جهت ساخت فیلمی در آن برهه زمانی، بسیار بر بیشتر دیده شدن فیلم اثر گذاشت. شاید اگر این فیلم در دوره زمانی دیگری ساخته می شد تا این اندازه جلب توجه نمی کرد. این سرعت عمل سازندگان در ساخت این فیلم قابل ستایش است. درک درست کارگردان و نویسندگان از شرایط کشورهایی که حاکمی دیکتاتور دارند و شوخی های متناسب با آن، دیکتاتور را به یکی از بهترین فیلم های کارنامه بازیگری و نویسندگی بارون کوهن تبدیل کرد. به گونه ای که پس از گذشت نزدیک به ده سال از گذشت فیلم، همچنان سکانس هایی از فیلم در شبکه های اجتماعی جهت شوخی با موقعیت های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.

نام بارون کوهن و فیلم هایش دیگر حساسیت زا شده و به همین خاطر هر بار هر فیلمش دچار حاشیه می شود. این فیلم به طور رسمی در تاجیکستان و ترکمنستان ممنوع شد و با اعمال سانسورهایی مدت زمان آن در ازبکستان به 71 دقیقه رسید. فیلم همچنین در کشورهای ایتالیا، مالزی و قزاقستان هم سانسور شد.

4. برادران گریمزبی (The Brothers Grimsby)

  • کارگردان: لویس لتریر
  • سال ساخت: 2016

بارون کوهن پس از همکاری پشت سر هم در فیلم های کمدی لری چارلز، بخت خود را لویس لتریر آزمود. لتریر تا پیش از برادران گریمزبی تجربه ساخت فیلم کمدی نداشت و بیشتر فیلم هایی فانتزی و تخیلی را کارگردانی نموده بود. ترانسپورتر2، هالک شگفت انگیز و برخورد تایتان ها نمونه هایی از فیلم های قبلی لتریر هستند. برادران گریمزبی برای او به عنوان یک فیلم کمدی یک چالش عظیم به حساب می آمد. چالشی که او نتوانست از آن سربلند بیرون بیاید و در آن باخت.

با وجود اینکه بارون کوهن جزء نویسندگان فیلم بود، ولی شوخی های فیلم خیلی گیرا و جذاب نیست و نمی تواند آن طور که باید و شاید مخاطبش را بخنداند. برادران گریمزبی شوخی های زیادی دارد و یک لحظه از حرکت نمی ایستد اما در میان این شوخی ها فقط چندتایی جذاب هستند و بقیه خیلی قابلیت خنده دریافت از بیننده را ندارند. برادران گریمزبی یک تجربه ناپیروز دیگر برای بارون کوهن بود. او باید متوجه شده باشد که ساختن فیلم کمدی به تعداد شوخی هایش نیست بلکه جنس و نوع شوخی ها مهم ترین نقش را در بار کمدی یک فیلم دارد.

بارون کوهن در نقش نوبی، مردی از طبقه پایین جامعه است که به هرچه که در زندگی اش می خواسته رسیده و زندگی شادی را پشت سر می گذارد. تنها مسأله آزاردهنده زندگی او، فقدان برادر کوچکترش است که بالاخره پس از 28 سال پیروز می شود برادرش را پیدا کند. برادری که حالا عضو سازمان جاوسی بریتانیا است و زندگی خاصی دارد.

فیلم در نگاه منتقدان، نمره های خیلی پایینی آورد. در سایت روتن تومیتو منتقدان نمره پائین 37 درصد را دادند و فیلم از سایت متاکریتیک هم نمره ضعیف 44 درصد را گرفت. این نمرات که زیر 50 درصد هستند نشان می دهند با فیلم فوق العاده ضعیفی روبه رو هستیم.

5. بورات 2 (Borat Subsequent Moviefilm)

  • کارگردان: جیسون وولینر
  • سال ساخت: 2020

بارون کوهن بار دیگر با بورات برگشت و توانست نام خود و شخصیت بورات را زنده کند. در حالی که همگان تصور می کردند پرونده بورات به خاطر حاشیه هایش بسته شده، بارون کوهن پس از گذشت 14 سال نشان داد شخصیتی غیرقابل پیش بینی و جسور دارد که از حاشیه ها نمی ترسد. بورات 2 ادامه ای بر همان فیلم بورات است. بورات ساگدیف از طرف دولت قزاقستان مأمور می شود تا هدیه ای به آمریکایی ها بدهد و به همین خاطر بار دیگر راهی آمریکا می شود. این بار دختر بورات هم همراهش می شود تا این پدر و دختر، همراه همدیگر موقعیت های خنده داری خلق نمایند.

فیلم همانند قسمت قبلی بر عقب ماندگی، حماقت و خرافی بودن شخصیت هایش بنا شده است. بارون کوهن بار دیگر هوشمندی اش در نویسندگی و شوخی با موضوعات روز را به رخ می کشد. او خیلی صریح و جسورانه با سیاستمداران آمریکایی شوخی می نماید و چندین بار باراک اوباما و دونالد ترامپ را مورد هجمه قرار می دهد.

همچنین بارون کوهن دعوای دموکرات ها و جمهوری خواستار را هم دستمایه شوخی قرار می دهد و از همه مهم تر اینکه او با ویروس کرونا و همه گیری اش هم شوخی می نماید. ضمن اینکه سرانجام بندی فیلم که نشان می دهد مأموریت اصلی بورات پخش ویروس کرونا در دنیا بوده هم بسیار خوب و هوشمندانه درآمده است. سرعت عمل سازندگان در شوخی با چنین موضوعاتی که هنوز مردم دنیا با آن دست به گریبان هستند از نکات مثبت فیلم به شمار می رود.

بورات 2 در کنار شوخی با رییس جمهور های آمریکا، با شخصیت های سرشناسی مثل مایک پنس و رودی جولیانی هم شوخی هایی تند و تیز می نماید. جسارت و صراحت بارون کوهن در این فیلم ستودنی است. او همانند فیلم های قبلی اش، هم شوخی می نماید و هم اجتماع را به نقد می کشد. همراه بودن دختر بورات در فیلم، شرایط اسفناک زنان در کشورهای دنیا سومی را نشان می دهد و بیانگر ظلم و تبعیض در حق زنان است.

سبک بورات 2 همانند قسمت قبلی این فیلم مستندگونه است و همین موضوع بسیار بر باورپذیر کردن شوخی ها یاری کرد. شاید شوخی های بورات 2، مثل قسمت قبلی این فیلم از بیننده اش خنده نگیرد، ولی سازندگانش را بسیار جسورتر از گذشته نموده است. به علاوه اینکه سازندگان فیلم سعی نموده اند نقدهای اجتماعی اشان را صریح تر بازگو نمایند و بخشی از شوخی ها را هم متوجه جامعه آمریکا شده است.

بورات 2 در جوایز گلدن گلوب بسیار خوش درخشید و جایزه های مهمی را نصیب سازندگانش کرد. ساشا بارون کوهن جایزه بهترین بازیگر مرد سینمایی کمدی یا موزیکال را گرفت و فیلم بورات 2 هم بهترین فیلم کمدی یا موزیکال شد. بورات 2 را باید مهم ترین فیلم کمدی سال 2020 میلادی بدانیم که در رقابت اسکار هم شانس بالایی در بردن جوایز دارد.

  • بازیگران مرد برنده اسکار در دهه گذشته و نقش های آن ها
منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 2 اردیبهشت 1400 بروزرسانی: 2 اردیبهشت 1400 گردآورنده: animal-photo.ir شناسه مطلب: 1605

به "5 فیلم کمدی ساشا بارون کوهن؛ استاد شوخی با موضوع های حساس" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "5 فیلم کمدی ساشا بارون کوهن؛ استاد شوخی با موضوع های حساس"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید