کوچینگ؛ نگین شرق آسیا (قسمت اول) - مجله عکس

با تور چین سفری فراموش نشدنی را تجربه کنید.

دقیقا چند سال پیش بود که شهر پنانگ (Penang) به سرعت به یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری آسیا تبدیل شد و حالا بسیاری از مردم آن را ممکن است به اسم مروارید شرق بشناسند. حالا اتفاقی مشابه برای شهر کمتر شناخته شده کوچینگ، شهری در کنار رودخانه و مرکز استان ساراواک در جزیره بورنئو مالزی اتفاق افتاده است و چند سالی است که در مرکز توجه گردشگران قرار گرفته است.

کوچینگ در زبان مالایی به معنای گربه است ولی اینکه چرا و چگونه این شهر کوچینگ نام گذاری شده است دقیقا تعیین نیست و نظریه های بسیاری پیرامون آن مطرح است و قطعا در گذشته تاریخی این شهر ریشه خواهد داشت.

در واقع این شهر توسط جیمز بروک (James Brook) ، اولین فرمانروای حکومت وایت راجاس (White Rajahs) که حدود یک قرن بر ساراواک حکومت می کردند ساخته شد و شکل گرفت.

کوچینگ تا 20 سال پیش یک محل ناشناخته و دورافتاده ای بود که گردشگران به سختی می توانستند در طی جهت پر فراز و نشیبشان به سمت جنگل های انبوه و پارک های ملی برنئو آن را پیدا نمایند.

در سفر به این شهر اولین چیزی که به چشم می آید شهری آرام ، بدون ترافیک و نه چندان شلوغ و بدون ساختمان های بلند است.

میراث معماری کوچینگ با اینکه تحت حفاظت یونیسکو نیستند ولی بیار خوب حفظ شده اند.

در خیابان های کوچینگ همواره غذاهای خیابانی لذیذ به چشم می خورد، ولی رستوران های بزرگ و کوچک بسیاری نیز پیدا خواهید کرد. برای اقامت هم گزینه های بسیار خوب و متنوعی از بوتیک هتل ها و هتل های 5 ستاره تا هاستل های ارزان قیمت پیش رو دارید. مردم مهمان نواز و خونگرم این شهر همواره مشتاق میزبانی از گردشگران هستند.

در کوچینگ کجا ها بریم ؟

شهر زیبای کوچینگ به دلیل همجواری با رودخانه ساراواک شهرت بیشتری دارد. پیاده روی کنار رودخانه و لذت بردن از غروب زیبای خورشید یکی از تجربه های بی نظیر سفر به کوچینگ است.

در آن سوی رودخانه یک کامپان مالاییایی (کامپان در اصطلاح محلی به دهکده های قدیمی در جنوب شرق آسیا گفته می گردد.) است که کاخ وایت راجا و ساختمان فورت مارقریتا قرار دارند و هردوی این بناها که زمانی مرکز قدرت حکومت های وقت بودند تحت تاثیر ساختمان بزرگ و نوساز مجلس که به سبک سورآل و شبیه به سفینه فضایی و طلایی رنگ ساخته شده است قرار گرفته اند.

شما می تواند با یک هزینه ناچیز یک گشت آبی با قایق های حصیری محلی که به اسم سم پن (Sampan) در منطقه شناخته می شوند داشته باشید.

در مقابل زندان قدیمی که اکنون به یک رستوران مدرن تبدیل شد است جواهری واقع شده است که مربوط به دوران مستعمرگی انگلیس است. بنای دادگاه که متعلق به قرن 19 است و کنون به یک مرکز فرهنگی تبدیل شده است. این ساختمان پشت خانه هنر و سرگرمی چینی پنانگ بوهمین (Penang Buhemin) قرار گرفته است.

در نزدیکی رودخانه، خیابان بازار اصلی با فروشگاه های بسیاری در دو طرف خیابان که عمدتا صنایع دستس محلی را در معرض فروش گذاشته اند واقع شده است.

در کوچه های پشتی خیابان می توانید معابد چینی، کافه های مختلف، غذاهای خیابانی و کارگاه های آهنگری، قالی بافی، پینه دوزی و خیاطی را ببینید. در بازدید از کوچینگ، موزه ساراواک جایی است که به هیچ عنوان دیدن آن را نباید از دست بدهید. این موزه که در سال 1891 گشایش یافته است مجموعه ای نفیس و گرانبها از جانوران بومی و قبایل بومی جنگل های بورنئو است.

طراح محلی جاکولین فنگ (Jacqueline Fong) یک کارگاه بوتیک دست دوزه های تانوتی به یاری بافنده های جوان تاسیس نموده استکه لباس های ابریشمی سنگ کت (Sangket) که نوعی لباس محلی است را به همراه شال و کیف های تهیه شده از این پارچه ها را عرضه می نماید.

با ورود به این شهر قطعا متوجه خواهید شد که اکثر مردم دارای تتو هستند. تتو کردن بدن و صورت بخشی جدا نشدنی از فرهنگ مردم این منطقه است. امروزه بیش از 20 مرکز طراحی تتو در این شهر وجود دارد که به روش های سنتی و یا با دستگاه های مدن به مشتریان خود خدمات می دهند.

اگر قصد دارید که با زندگی مردم محلی بیشتر آشنا شوید بهتر است در دوره های آموزش آشپزی بامبو (Bumbu) شرکت کنید. جوزف جیسین (Joseph Jissin) مدرس این دوره ها که از قبیله بیدایو (Bidayuh) است شرکت نمایندگان را به گروه های کوچک تقسیم نموده و با خود به بازار محلی می برد تا مواد مورد احتیاج را که از جنگل های بورنئو آمده اند مثل سرخس ها، آناناس ها، دانه های رنگارنگ مالینجائو و برگ های معطر پاندانوس (گیاهی معطر که در غذاهای جنوب شرق آسیا بسیار استفاده می گردد) و سپس هرکدام از شاگردان زیر نظر او یاد می گیرند چگونه غذاهای محلی را طبخ و سرو نمایند.

با خبرنگاران همراه باشید تا در قسمت دوم مقاله بیشتر با جاذبه های این شهر زیبا آشنا شوید.