دست کانادا در فضا چه نقشی دارد؟ - مجله عکس

جهت دریافت مشاوره سفر با تور کانادا با دور زمین همراه باشید، سفر دل اگیز به شهرهای تورنتو و ونکوور را با ما تجربه کنید.

بازوی مکانیکی در دوران شاتل توسط سازمان فضایی کانادا اختراع و در اختیار ناسا گذاشته شد تا از آن برای قراردادن ماهواره هایی که در مخزن بار شاتل بودند در فضا استفاده گردد. بعدا این دستگاه تکامل پیدا کرد و توانایی هایش افزایش یافت.

نوع پیشرفته آن در یکصدمین ماموریت شاتل فضایی در 8 آوریل سال 2001 به مدار زمین برده و بر روی بدنه خارجی ایستگاه فضایی نصب شد. این دستگاه نقش کلیدی در نصب اجزای مختلف ایستگاه و حفظ و نگهداری آنها دارد چون می تواند تجهیزات و لوازم را در اطراف ایستگاه انتقال دهد، سکوی نگهداری فضانوردانی باشد که در فضا کار می نمایند و ابزارهای خدمات و سفینه های باربری و یا قطعاتی را که قرار است به ایستگاه متصل شوند پشتیبانی کند. همچنین در مواقع مورد احتیاج فضانوردان با دوربین های نصب شده روی آن بدنه خارجی را مورد بازرسی قرار دهند و به این ترتیب دیدبانی بیرون ایستگاه را بر عهده دارد.

این جرثقیل چند کاره با طول . 17.6 متر دارای هفت قسمت مفصلی(یک لولای اصلی آرنج در وسط و سه مفصل چرخشی در هر مچ) است. 1800 کیلوگرم وزن و 35 سانتی متر قطر دارد و در شرایط بی وزنی قادر به حمل بارهای بزرگ تا 116000 کیلوگرم است. اداره این دستگاه را فضانوردان ساکن ایستگاه با استفاده از یک سامانه پیشرفته کامپیوتری انجام می دهند.

اما آنچه بیش از خود بازوی مکانیکی برای ما افرادی زمینی جذابیت دارد شجاعت فضانوردانی است که در فضای باز کیهانی خود را به این بازوی مکانیکی می سپارند و با ایستادن روی آن(گرچه پوتین های آنها با گیره هایی محکم به آن بسته شده) در فاصله 400 کیلومتری زمین به فعالیت می پردازند. به عنوان نمونه عکس هایی می بینید از فضانورد ناسا استیفن رابینسون ضمن راهپیمایی در بیرون ایستگاه فضایی بین المللی، دردل تاریکی فضا و افق زمین که حتی تصور آن انسان را به وحشت می اندازد.